ΤΙ ΚΡΙΜΑ!!!!

Εδώ και ώρα ψάχνω φωτογραφίες από εκδρομές....κι έπεσα σ αυτήν εδώ από τον Άγιο Νικόλαο Νάουσας...ένα άλσος απείρου κάλλους το οποίο είχαμε επισκεφτεί σε κάποιο ταξίδι μας στη Βέροια. Δεν ξέρω γιατί αλλά θα ήθελα να δω το αλσάκι αυτό το φθινόπωρο...Θέλω να το δω λουσμένο σε διαφορετικό φως.... γεμάτο με χρώματα.....φθινοπώρου....και μυρωδιές νωπού φρεσκοβρεγμένου από τα πρωτοβρόχια χώματος.....

Είναι μοναδικό το πως μπορεί να αλλάξει το τοπίο απλά με το πέρασμα μιας εποχής.....Κάτι τόσο συνηθισμένο ......που έχουμε ξεχάσει να το κοιτάμε......ΤΙ ΚΡΙΜΑ!!!!!


Κρίμα μεγάλο η ματιά μας να μην τα καταφέρνει να παραμένει εκείνη η ματιά ενός μικρού παιδιού....που τα κοιτάει όλα με μια απίστευτη απορία....κι ένα θαυμασμό ....Ακόμα κι ένα φύλλο πεσμένο στο χώμα.....ή ένα....φύλλο πεσμένο σε ρυάκι.....που στροβιλίζεται ακολουθώντας την ροή....του ποταμού....Τόση ομορφιά....κι εμείς έχουμε πάψει να τη βλέπουμε!!!!! ΤΙ ΚΡΙΜΑ!!!!