"Αγαπάμε αληθινά μόνο όταν αγαπάμε χωρίς λόγο ", αυτό ισχυρίζεται ο Ανατόλ Φρανς ....
Αγάπη....
Tι είναι η αγάπη;
Είναι αγάπη ν' αγαπάς γιατί ο άλλος σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα;
Είναι αγάπη ν' αγαπάς γιατί περιμένεις ανταπόδοση;
Είναι αγάπη ν' αγαπάς γιατί ικανοποιείς δικές σου ανάγκες;
Είναι αγάπη ν' αγαπάς από συνήθεια;
Είναι αγάπη ν' αγαπάς γιατί θέλεις να σ' αγαπάνε;
Τι είναι αγάπη...;
Ο Καζαντζάκης λέει:
"Τι είναι η αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη.
Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.
Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας.
Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα.
Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ..."
Στην αγάπη είναι ένας.
Σμίγουν τα δυο και γίνονται ένα.
Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ και το εσύ αφανίζονται.
Εμείς γίνονται.
Τι θα έλεγε άραγε ένας εγωιστής γι’ αυτό το εγώ που εξαφανίζεται;
Εγώ γιατί νιώθω πως αυτό το εγώ και το εσύ ενώ αφανίζονται όπως το αντιλαμβάνεται ο Καζαντζάκης και γίνονται ένα δε χάνουν την ατομικότητά τους;
Ένα Εγώ κι ένα Εσύ σε απόλυτη αρμονία.
Ένα Εγώ κι ένα Εσύ που απλά αλληλοσυμπληρώνονται και σχηματίζουν το ολόκληρο.
Ρομαντικό ,ουτοπικό, Πλατωνικό ίσως. Η αγάπη απλά είναι ο μόνος τρόπος. Ο μόνος τρόπος να ζεις πραγματικά, αληθινά το κάθε τι σε όλο του το μεγαλείο!!!!
Όταν αγαπάς πραγματικά νοιάζεσαι αυτόματα. Δεν ξέρεις άλλο δρόμο.
Η αγάπη η πραγματική έχει τη μυρωδιά του γιασεμιού. Μπαίνει μέσα σου θες δεν θες και σε γεμίζει.
Όμως το μόνο απόλυτα σίγουρο κι αληθινό όταν μιλάς και γράφεις για την αγάπη είναι ή απόλυτη συναίσθηση και συνειδητοποίηση αυτού που είπε ο Κοέλο.....
"Είναι ανώφελο να μιλάς γι’ αγάπη, γιατί η αγάπη έχει τη δική της γλώσσα και μιλάει από μόνη της. "
Κι εγώ συμπληρώνω.....:
Είναι ανώφελο να μιλάς για την αγάπη........
ΑΠΛΑ ΖΗΣΕ ΜΕΣΑ ΤΗΣ!!!
Αγάπη είναι να σου δίνω
χωρίς ποτέ να το θυμάμαι,
να με φωνάζεις κι εγώ να 'μαι
μες στης ζωής σου την ηχώ.
Αγάπη είναι να σε κλείνω
στα βλέφαρά μου όταν κοιμάμαι
τις νύχτες για να μη φοβάμαι
που λείπεις και σ' αναζητώ.
Αγάπη είναι να σ' αγγίζω
κι ο πυρετός μου να μ' ανάβει
να γίνομαι εγώ καράβι
να ταξιδεύω στ' ανοιχτά.
Αγάπη είναι να ραγίζω
όταν εσύ θα νιώθεις πόνο
κι όταν με βλέπεις να ματώνω
να κλαις με αναφιλητά.
χωρίς ποτέ να το θυμάμαι,
να με φωνάζεις κι εγώ να 'μαι
μες στης ζωής σου την ηχώ.
Αγάπη είναι να σε κλείνω
στα βλέφαρά μου όταν κοιμάμαι
τις νύχτες για να μη φοβάμαι
που λείπεις και σ' αναζητώ.
Αγάπη είναι να σ' αγγίζω
κι ο πυρετός μου να μ' ανάβει
να γίνομαι εγώ καράβι
να ταξιδεύω στ' ανοιχτά.
Αγάπη είναι να ραγίζω
όταν εσύ θα νιώθεις πόνο
κι όταν με βλέπεις να ματώνω
να κλαις με αναφιλητά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου