Τώρα τι κάνουμε;

Κι εκείνα τα ρολόγια

εκεί

να χτυπούν ρυθμικά

έναν χρόνο

ψευδαίσθησης.

Είναι που τους δώσαμε

εξουσία

Κι έγιναν άρχοντες

ενός χρόνου

άχρονου.

Και μια

κι η εξουσία

όπως λένε

πάντα διαφθείρει

Τώρα τι κάνουμε

με τούτον τον χρόνο

που οι ίδιοι

άθελά μας

διαφθείραμε;

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

And those clocks

right there

to beat rhythmically

a time

of illusion.

It's that we gave them

power

And they became lords

of a timeless

time.

And as

power

- as people say-

always corrupts

Now what are we doing

with this time

that we ourselves

without even knowing

 we did corrupt?

© Despina Avgustinaki

Αγάπη ελευθερίας

 

 

Υπάρχουν κι οι άνθρωποι αυτοί
με την κοντή, στενή ματιά
με την κλειστή καρδιά τους.
Κείνοι που ’μαθαν
ν’ αγαπούν
 μονάχα όσους δίνουν
Αγάπη με αντάλλαγμα
Αγάπη προσδοκίας
Άνευ ουσίας
Κι όμως
Στον κόσμο τούτο εδώ
Τούτους τους χρόνους
Μα και
πίσω στους καιρούς
Η αγάπη ετούτη
Η μισή
αλήθεια βασιλεύει
Μα νιώσε το
Οι άνθρωποι αυτοί
Με την κοντή στενή ματιά
Με την κλειστή καρδιά τους.
Κείνοι που ’μαθαν
Ν’ αγαπούν
Δίχως να αγαπούνε
Μόνο μ’ Αγάπη
θα σωθούν
Αγάπη ελευθερίας

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Λέξεις της πρώτης γλώσσας

Κάποιοι

ψάχνουν λέξεις

για να κάνουν φασαρία

να κάνουν θόρυβο.

Μα εσύ που είσαι εδώ

καιρό τώρα

ήδη το ξέρεις.

Χρειαζόμαστε λέξεις

που ενώνουν

Εκείνες

της εσωτερικής γαλήνης

που δε «φωνάζουν»

Σιωπηλές λέξεις

αρχαίας σοφίας

Εκείνες

της πρώτης γλώσσας

της καρδιάς

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Some

 try to find words

to make a fuss

to make some noise

As you are here

so long

you now must know

We need words

to unite

those of inner peace

Words that don’t shout...

Silent words

of ancient wisdom

Those

of the first language

the one of the heart

© Despina Avgustinaki

Κι οι μάσκες πέφτουν

Κι εκείνα τα βλέμματα
μισοκρυμμένα
πίσω απ’ τη μάσκα
ματιές του φόβου
της οργής
ματιές της απορίας
Άλλοτε
απόγνωσης ματιές
κι άλλοτε της Ελπίδας.
Μα κάπου κάπου
ευτυχώς
ματιές ζωής
μ’ ένα χαμόγελο
που απ’ το βλέμμα
ξεχειλίζει
μια λέξη μόνο.
Αγάπη.
Κι οι μάσκες πέφτουν.

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Το πρώτο βήμα

Όλα όσα βλέπεις

όλα όσα ακούς

όλα όσα νιώθεις

όλα όσα αγγίζεις

όλα όσα
«Αλήθεια»

ονομάζεις

σε χορό κυκλικό

σε αέναο κύκλο επάνω.

Κι αν νομίζεις

πως βήματα

κάνεις

Μοναχά

σαν ο κύκλος ετούτος

θα σπάσει

το πρώτο το Βήμα

στην «Αλήθεια»

θα κάνεις.

© Δέσποινα Αυγουστινάκη