Σάββατο 31 Μαρτίου 2018
Ένα ταξίδι μακρινό
Ένα ταξίδι μακρινό να κάνεις
Στου έσω εαυτού
τα εξωτικά νησιά
Στα σπήλαια
Στα ξωκλήσια
και στα όρη
Μες στης ψυχής σου
τα βαθιά νερά
Εκεί να ξεπλυθείς
Να ξαποστάσεις
Να βρεις το φως
τα όνειρα που διψάς
Να βρεις
Να δεις
Ν'αγγίξεις
να μιλήσεις
Να πεις
"Ταξίδι έκανα εντός
Ταξιδευτής του νου
Γαλήνη βρήκα"
©Δέσποινα Αυγουστινάκη
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018
Μόνο πατώντας άλλους
Είναι κι οι άνθρωποι αυτοί
που σου γελούν
που σ’ αγκαλιάζουν
σε φιλούν
Που σε γεμίζουν κολακείες
Είναι κι άνθρωποι αυτοί
που σαν την πλάτη σου κοιτούν
να ξεμακραίνει
μιλούν για σένα
σε πατούν
σε διαβάλλουν
Είναι κι οι άνθρωποι αυτοί
που αλλιώς να ξεχωρίσουν
δεν μπορούν
Μόνο πατώντας άλλους
©Δέσποινα Αυγουστινάκη
που σου γελούν
που σ’ αγκαλιάζουν
σε φιλούν
Που σε γεμίζουν κολακείες
Είναι κι άνθρωποι αυτοί
που σαν την πλάτη σου κοιτούν
να ξεμακραίνει
μιλούν για σένα
σε πατούν
σε διαβάλλουν
Είναι κι οι άνθρωποι αυτοί
που αλλιώς να ξεχωρίσουν
δεν μπορούν
Μόνο πατώντας άλλους
©Δέσποινα Αυγουστινάκη
Τρίτη 27 Μαρτίου 2018
Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018
Κυριακή 25 Μαρτίου 2018
Σάββατο 24 Μαρτίου 2018
Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018
Σάββατο 17 Μαρτίου 2018
Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018
Αυτοί που λέξη δε χρειάζονται
Πίνακας:Margaret Kean |
Είναι κι αυτοί οι άνθρωποι
που σου μιλάνε
με τα μάτια
Αυτοί που λέξη
δε χρειάζονται
παρά τις λέξεις των ματιών
Είναι κι αυτοί οι άνθρωποι
που τους ακούς
πριν να μιλήσουν.
Αυτοί που αθόρυβα γλιστρούν
μέσα στις λέξεις
και γίνονται κομμάτι
του εαυτού σου.
Είναι κι οι άνθρωποι αυτοί
της άλλης συν-ομιλίας
Αυτής της δίχως λέξεις
©Δέσποινα Αυγουστινάκη
Τρίτη 13 Μαρτίου 2018
Τετάρτη 7 Μαρτίου 2018
Τρίτη 6 Μαρτίου 2018
Τι παρα- μύθι
Τι
πρόσωπα παραμυθιού
Τι
μάγισσες
Τι
γουρουνάκια
και τι
λύκοι!
Τι
δράκοι
τι
νεράιδες
ξωτικά
τι
Τοσοδούλες.
Τι
νάνοι, αλήθεια,
τι
ασχημόπαπα
τι κύκνοι
τι
γοβάκια.
Αφήγηση
παραμυθιού
λες η
ζωή .
Τι
δακτυλίδια μαγικά
τι
κότες με χρυσά αυγά
τι
Τζακ
τι
φασολιές που φτάνουν στα ουράνια.
Τι
παρα- μύθι
η αλήθεια
αλήθεια...
©Δέσποινα Αυγουστινάκη
Κυριακή 4 Μαρτίου 2018
Κι αυτοί ακόμα....
Είναι
κι αυτοί οι άνθρωποι
που
κρύβουν μοναξιά
σ’ ατέλειωτες
παρέες.
Αυτοί
που δεν αντέχουν
εαυτόν
μήτε
για μία ώρα.
Που
λένε πως αρέσει τους αυτό
και όμως
ψάχνουν τ’ άλλο.
Είναι κι
αυτοί οι άνθρωποι
που δεν
κατάλαβαν πότε τους
το τι
θέλουν.
Αυτοί
που δεν εμάθαν να σιωπούν
Αυτοί
που δεν εμάθαν να ακούνε
Αυτοί
που τόσο φυσικά
εσέ
κατηγορούν
πως δε
σιωπάς
Εσέ
πως
δεν ακούεις.
Αυτοί που
ο εαυτός τους
τόσο τους
πονά
που τόνε
βλέπουν
μονάχα
σε άλλους.
Είναι κι
αυτοί οι άνθρωποι
που
έχουν σπάσει
τους καθρέφτες.
©Δέσποινα Αυγουστινάκη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)