Μηδενική ικανότητα

 

Βλέπουμε πάντα

ό,τι θέλουμε να δούμε

Ακούμε πάντα

ό,τι θέλουμε ν’ ακούσουμε

Πιστεύουμε πάντα

ό,τι θέλουμε να πιστέψουμε

Καταλαβαίνουμε πάντα

ό,τι θέλουμε να καταλάβουμε

Κι ύστερα αναρωτιόμαστε

Για λόγο ποιον

ζούμε

ο καθείς στον κόσμο τον δικό του

με μηδενική ικανότητα

επικοινωνίας.

 

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

 

 

English Version

 

We always see

whatever we want to see

We always hear

whatever we want to hear

We always believe

whatever we want to believe

We always understand

what we want to understand

And then we wonder

why

we live

each on his world

with zero ability

 of communication.

 

© Despina Avgoustinaki

Η "ταινία"

 

 

Σαν σταματήσεις

την «ταινία» στο μυαλό

Σαν σβήσεις, έτσι απλά

 τα φώτα

που χρόνια τώρα

ρίχνεις στο «πανί»

Θα μάθεις

πώς να ζεις

το τώρα.

Και μην ρωτάς το πώς

Αν πράγματι το θες

ευτυχισμένος να ’σαι

θα ’σαι.

 

 

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

 

 

English Version

 

When you will stop

the " mind - movie"

When you'll turn off

the lights

that years now

you project on to the "screen"

Then you will learn

how to live

in now.

And don't ask how

If you want

happy to be

then happy you 'll be

 

 

© Despina Avgoustinaki

Ο χρόνος ποιος;

 

Κινούμαστε όλη τη ζωή

με μια ψευδαίσθηση του αύριο και του χθες

Σε διαρκή αναζήτηση Ευτυχίας

Μα αν δεν είμαστε Τώρα

ευτυχισμένοι

αλήθεια,

δεν θα είμαστε Ποτέ.

Μιας και το Αύριο

κανείς δεν έχει ζήσει.

Ώσπου να ’ρθει  κι εχάθηκε

σαν το νερό όταν γλιστρά

μέσ’ απ’ τα δάχτυλα στο χώμα

Κι όμως εμείς

Όλα στο Αύριο

τα έχουμε αφήσει

Της ευτυχίας

άραγε

Ο χρόνος

Ποιος;

  

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

 

English Version

We move throughout life

with an illusion of tomorrow and yesterday

In constant search for Happiness

But if in Now not happy we are

it's true,

we'll never be.

As tomorrow

No one ever experienced not even once.

As when it comes it's gone already

like water when it glides

through fingers in the soil

And yet we

assign everything to Tomorrow

Happiness time

When is

 do you think?

 

© Despina Avgoustinaki

Απάτην Οικτράν

 

Κι όποιος πιστεύει

την Αλήθεια

σαν κάτι αφηρημένο

σαν εξαρτώμενο κομμάτι

της σκέψης

της υπόθεσης

της ανάγκης

του βιώματος

απατάται

Απάτην οικτράν

Μια η Αλήθεια πάντα

Ένα το γεγονός

Σαν το ποτήρι που έσπασε

Μια λέξη η Αλήθεια του

«Έσπασε»

Όλες οι άλλες λέξεις

δημιουργήματα

μιας σκέψης

μιας υπόθεσης

μιας οπτικής

ενός βιώματος

μίας ανάγκης

Όλες οι άλλες λέξεις

Κατασκευές

της πραγματικότητας

Μα είναι άραγε η Κατασκευή

η Αλήθεια

που τόσα χρόνια και καιρούς

έξω από μας

ζητάμε;

 

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

 

 

English Version

 

And whoever considers

Truth

as something abstract

as an interdependent part

of a thought

of an assumption

of a need

of an experience

is being deluded

woefully

The Truth is one

One is the fact

Just like a broken glass

Two words its Truth

"it broke"

All other words

mere creations

of a thought

of an assumption

of an experience

of a need

From a point of view

All other words

just mere constructions

of reality

But is Construction

the Truth

that for so long

outside of us

are we looking for?

 

© Despina Avgoustinaki