Παρασκευή 17 Ιουλίου 2020

Κι οι μάσκες πέφτουν


Κι εκείνα τα βλέμματα
μισοκρυμμένα
πίσω απ’ τη μάσκα
ματιές του φόβου
της οργής
ματιές της απορίας
Άλλοτε
απόγνωσης ματιές
κι άλλοτε της Ελπίδας.
Μα κάπου κάπου
ευτυχώς
ματιές ζωής
μ’ ένα χαμόγελο
που απ’ το βλέμμα
ξεχειλίζει
μια λέξη μόνο.
Αγάπη.
Κι οι μάσκες πέφτουν.

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου