Σκαριφήματα: Μικρά κομμάτια ενος μεγάλου παζλ

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Μικρά κομμάτια ενος μεγάλου παζλ

Γιατί συνέβη ;Γιατί τώρα;Γιατι όχι αργότερα;Γιατί όχι νωρίτερα;
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί συναντάμε συγκεριμένα πρόσωπα στη ζωή μας,γιατί τα συναντάμε αυτή στη συγκεκριμένη στιγμή, γιατί όχι αργότερα ,γιατί όχι νωρίτερα;
Τι είναι αυτό που καθορίζει το τι θα συμβεί;Ποιος θα βρεθεί στο μονοπάτι της ζωής μας....αν θα μείνει για πολύ.....Ποιος καθορίζει....το πόσο θα επηρεάσει τη ζωή μας.....ή αν την επηρεάσει;
Είναι ίσως οι ανάγκες μας; Οι ανάγκες εκείνης της συγκεκριμένης στιγμής;
Δε γνωρίζω.....Ίσως δεν υπάρχει ανάγκη να γνωρίζω....Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως συχνα ..καθώς βαδίζουμε στο μονοπάτι της ζωής μας συναντάμε άτομα που επηρεάζουν πολύ την πορεία μας σ' αυτό το μονοπάτι.....
Κοντοστεκόμαστε και βαδίζουμε μαζί για λίγο.....για πολύ ....για όσο....χρειαστεί....Δεν έχει σημασία ο χρόνος....Σημασία έχει πως η πορεία στο μονοπάτι έχει αλλάξει....Κι εμείς αλλάζουμε....Μπορεί οι αλλαγές να μην είναι τόσο εμφανείς....ή μπορεί και να είναι....
Δεν έχει σημασία.......Συγκεκριμένα άτομα έρχονται στη ζωή μας για συγκεκριμένο λόγο......Δεν είναι θέμα τύχης - μην παρεξηγηθώ- ούτε πεπρωμένου ...κισμέτ....Είναι θέμα δικών μας αναγκών και επιλογών......
Συνεχώς συναντάμε καινούρια άτομα στη ζωή μας...Το ποια θα αφήσουμε να μπουν σ αυτήν ....το ποια θα αφήσουμε να περπατήσουν μαζί μας στο μονοπάτι.....είναι καθαρά θέμα δικών μας επιλογών.
Οι επιλογές αυτές συνειδητά ή ασυνείδητα ...καθορίζονται από τις ανάγκες της στιγμής.....της συγκεκριμένης στιγμής.....
Το γιατί τώρα......και γιατί όχι αργότερα.....γιατί όχι νωρίτερα.....δεν πρέπει να το ρωτάμε.......Τώρα....γιατί τώρα ήταν η στιγμή......Τώρα γιατί τώρα το είχαμε ανάγκη.....Αργότερα ίσως να μην υπήρχε η ανάγκη και να προσπερνουσαμε το άτομο αυτό χωρίς καν να το κοιτάξουμε.....πόσο μάλλον να το αφήσουμε να βαδίσει μαζί μας....

Το τώρα μας ....το σήμερα μας .....το παρόν μας....το ίδιο μας το εγώ....καθορίζεται από τέτοια άτομα τα οποία αφήσαμε να βαδίσουν πλάι μας στο μονοπάτι.......στο χτες....Τα αφήσαμε να βαδίσουν και να μας δώσουν όλα αυτά που είχαμε ανάγκη......Κι αλλάξαμε....Είμαστε ένα κράμα όλων αυτών που βαδίσαμε μαζί τους στο μονοπάτι......Από τον καθένα πήραμε αυτό που θέλαμε.....και δώσαμε αυτό που θέλαμε....Ένα κομμάτι πήραμε....ένα κομμάτι δώσαμε....Είμαστε ίδιοι; Όχι....Αλλάξαμε....Είμαστε ένα σύνολο από κομμάτια...μικρά μικρά.....Μικρά κομμάτια ενός μεγάλου παζλ που θα συνεχίζει να συμπληρώνεται ...μέχρι το θάνατό μας.....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

Βιογραφικό

Δέσποινα Αυγουστινάκη - Βιογραφικό

«Γεννήθηκα στη Σητεία Λασιθίου Κρήτης μια Κυριακή τ’ Απρίλη του ’68. Βιαζόμουν να έρθω στον κόσμο. Ένιωθα πως προλαβαίνω δεν προλαβαίνω.

Τώρα νιώθω πως πάντα θα προλαβαίνουμε όσα αγαπάμε.

Πρόλαβα να γίνω κόρη, αδερφή, φίλη, μητέρα, σύζυγος, δασκάλα κι ελπίζω άνθρωπος πάνω απ’ όλα.

Πρόλαβα να εργαστώ σε σχολείο με άτομα με ειδικές ανάγκες.

Πρόλαβα να αγαπήσω τα παιδιά, τα φυτά , τα ζώα, τον ουρανό, τα αστέρια, τον ήλιο, το φεγγάρι, τον αγέρα, τους ανθρώπους.

Πρόλαβα να σκεφτώ, να μιλήσω, ν’ ακούσω, να γελάσω, να κλάψω, να θυμώσω ,να ερωτευτώ, ν’ αγκαλιάσω, να φιλήσω, να γεννήσω, να μυρίσω, ν’ αγαπήσω, να ζητήσω και να δω.

Πρόλαβα να διαβάσω, να μάθω , να ρωτήσω, να ψάξω και να βρω. Πρόλαβα να ερωτευτώ.

Πρόλαβα να γράψω. »….γράφει για τον εαυτό της η Δέσποινα Αυγουστινάκη η οποία εργάζεται σε Δημοτικό Σχολείο στο Ηράκλειο της Κρήτης από το 1991.

Η αγάπη της για τις λέξεις την οδηγεί στη δημιουργία ενός ιστολογίου όπου καταγράφει σκέψεις-λέξεις οι οποίες την πλημμυρίζουν.

Ποίηματά και διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και σε πολλά ποιητικά ιστολόγια στο διαδίκτυο καθώς και στον τοπικό και αθηναϊκό τύπο.

Η πρώτη της ποιητική συλλογή εκδίδεται το Νοέμβριο του 2017 με τίτλο: « Ανάμνησις- Στα χνάρια της πρώτης γλώσσας»

Despina Augustinaki - Biography

"I was born in Sitia, Lasithi, Crete, on a Sunday in April '68. I was hurrying to come to the world. I felt like I couldn't make it on time. Now I feel we'll always make it on time when it comes to what we love. So I become a daughter, sister, girlfriend, mother, husband, teacher, and a human, above all. I work at a school with children with special needs.I loved children, plants, animals, sky, stars, the sun, the moon, the wind, and people. I made it in time to think, talk, hear, laugh, cry, get angry, fall in love, embrace, kiss, give birth, smell, love, ask and see. I made it read , learn, ask, search and find. I made it in time to fall in love. I made it start writing. "... writes Despina Avgoustinaki for herself, who has been working at a Primary School in Heraklion, Crete since 1991. Her love of words leads her to the creation of a blog where she writes thoughts-words that flood her. Her poems and short stories have been published in many literary magazines and on many poetic blogs on the internet as well as in the local and Athens press. Her first poetry collection is published in November 2017, titled: "Memories - In the Footsteps of the First Language"

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Τα συγγραφικά δικαιώματα του παρόντος ιστολογίου ανήκουν στην Δέσποινα Αυγουστινάκη. Σύμφωνα με το Νόμο 2121/1993 και τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης που έχει κυρωθεί με τον Ν. 100/1975, απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική ή μερική, περιληπτική, κατά παράφραση ή διασκευή και απόδοση του περιεχομένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογράφησης, ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Δέσποινα Αυγουστινάκη