Το θεριό

 

 

Χρόνους και χρόνους

το ποτίζουμε

Χρόνους και χρόνους

μεγαλώνει

Αντρειεύει

Γίνεται θεριό

τρώει τα σωθικά μας

φιμώνει κείνη τη Φωνή

που μέσα ψιθυρίζει πια

Ίσα που ακούγεται

θαρρώ

Ίσα που ανασαίνει

Σταμάτα λίγο

κι Άκουσε

Τον ψίθυρο

αφουγκράσου

Μια λέξη του

και

το Θεριό

γίνεται αυτόματα

θαρρώ

ένα Εγώ

που στο Εμείς

δίνει τη δύναμή του.

 

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

 

 

 

English Version

 

Time upon time

we water it

Time upon time

it grows and grows

it's getting strong

Becomes a beast

that eats our self

that silences our Voice

that just becomes a whisper

that we can hardly hear

I dare say

that hardly breathes.

Stop for a while

and Listen

Listen to

The whisper

A word from which

turns the  Ego- Beast

I dare say

to an Ego

that

in We

gives  all

Its Power.

 

© Despina Avgoustinaki