Πόρτες κλειστές

Εκείνο το χαμόγελο

όλο μίκραινε

ίσαμε που ’γινε γραμμή μικρή

και σου ’σφιγγε τα χείλη.

Χείλη σφιχτά

καρδιά κλειστή

μάτια μικρά του πόνου

Κι αυτά τ’ αυτιά

σε προδώσαν

Άλλα σου λεν

άλλα ακούς

Όλες οι πόρτες σου

κλειστές

Πώς νά μπει

ο κόσμος μέσα;

Είν’ το χαμόγελο ορφανό

κι εσύ πάντα μονάχος.

© Δέσποινα Αυγουστινάκη


That smile
kept shrinking
until it became a line so small
and tightened your lips.
Lips tight
heart closed
eyes small - of pain
And those ears
they betrayed you
They tell you something
you hear something else
All your doors are closed
How will the world
get inside?
The smile is an orphan
and you always alone.

© Despina Avgoustinaki