Εκείνη η γλώσσα της καρδιάς
λέξη καμιά δεν έχει
Είναι σιωπή που ομιλεί
Είναι σιωπή που ορίζει
Γίνεται αγέρας που περνά
νεράκι κελαρύζει
δροσιά σε φύλλο την αυγή
πουλί που κελαηδίζει
χώμα νωπό
βροντή κοφτή
βροχή που κροταλίζει.
Σώπασε λίγο κι άκουσε
Η γλώσσα ετούτη
λέξη καμιά.
Είναι σιωπή που ορίζει.
© Δέσποινα Αυγουστινάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου