Το δέντρο

 

Κείνο το δέντρο στην αυλή

Κείνο με ρίζες του στη γη

και τα κλαδιά στον ουρανό

Άκου τι μοιάζει να ρωτά

Για άκου το τι λέει.

Ποιος είμαι;

Είμαι ο κορμός;

Είμαι το χώμα;

Είμαι οι ρίζες;

Είμαι τα φύλλα;

Είμαι το ρετσίνι που κυλά;

Είμαι ο πόνος στην πληγή;

Είμαι ο χυμός ;

Είμαι ο καρπός;

Ή τίποτε απ’ όλα αυτά;

Είναι ένα όνειρο

που ζω;

Ποιος ονειρεύεται;

Εγώ;

Ποιος είναι ετούτο το εγώ;

Ποιος θα το πει;

Το δέντρο εγώ;

Το δέντρο εσύ;

Η αλήθεια;

Μια

Το δέντρο δεν ρωτά

Το δέντρο ξέρει

πάντα.

 

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

 

 

English Version

That tree in the yard

the one with its roots deep in the earth

and branches reaching the sky

Hear what it seems to ask

Listen to what it has to say.

Who am I;

Am I the trunk?

Am I the soil?

Am I the roots?

Am I the leaves?

Am I the rolling resin?

Am I the pain of the wound?

Am I the juice?

Am I the fruit?

Or none of these?

Is it a dream

that I live in;

Who dreams?

I do;

Who is this I?

Who is to say?

The “I” tree?

The “You” tree?

The truth?

Just one

The tree never asks

The tree knows

Always.

 

© Despina Avgoustinaki