Συνομιλία με ένα δείλι

Χτες το δειλι

δειλό 

άλικο

δειλά

άλικα

χύθηκε μέσα μου

και είπε:

"Του πάθους μου νησί

ονείρου στράτα

Δώσε σε μου χρώμα

Δώσε μου ζωή"

Κι έδωσα...

Αίμα...

Κι αυτό στάθηκε ντροπαλά

Κοκκίνησε

Πήρε ανάσα

Κι είπε :

"Και τώρα ζω.

Ευχαριστώ σε."


© Δέσποινα Αυγουστινάκη