- Καρδιά που ’σουνα λεύτερη πριν γεννηθείς στην πλάση
Άκου τι γράφει ο ποιητής τις λέξεις σαν μονιάσει
Είναι η καρδιά που φλέγεται και που μιλεί εντός σου
σου λέει αρχαία μυστικά και λόγια απ’ το φως σου.
Κείνο το φως που άναψε και γιόμισε η πλάση
αγάπη έφερε παντού, γαλήνη έχει φωλιάσει
Κι είν’ η φωλιά τσ’ αγάπης τση μια δροσερή πηγούλα
απού ’χει μαγικό νερό και ξεδιψά η ψυχούλα
Σαν ξεδιψά τεντώνεται και χιλιαναστοράται
κείνους τους μακρινούς καιρούς και μόνη αποκολλάται
Ταξίδι αρχίζει αλαργινό από καιρούς και χρόνους
- Μάθημα ετούτη η ζωή σε γόνους κι επιγόνους.
© Δέσποινα Αυγουστινάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου