Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Άνευ τειχών




 Ζω

Άνευ τειχών.

Άνευ ορίων .

Τα όρια ορίζουνε 

μόνο

τη μοναξιά μας.

Και μόνοι μας

ποτέ.

Τα όρια ορίζουνε 

εμάς 

από τους άλλους.

Από τον Ξένο  Άλλο.

Μα Ξένος Άλλος 

κανείς .

Πόσο μεγάλο λάθος.

Όλοι

στο ίδιο μονοπάτι

εξ αρχής.

Κι Όλοι 

ολομόναχοι 

ενώ μέσα μας 

ζουν

εν δυνάμει 

όλοι.

Κι όλοι 

ολομόναχοι 

ενώ μέσα μας 

ζει 

εν δυνάμει 

το Όλον.


© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Τετάρτη 26 Απριλίου 2017

Ό,τι αγαπάμε






Ό,τι  αγαπάμε πραγματικά 

Το μαθαίνει .

Το νιώθει

Το αισθάνεται

Ζει σ’ όλα τα κύτταρά του 

η αγάπη 

Ό,τι  αγαπάμε πραγματικά 

Δε χρειάζεται  

μήτε μια λέξη 

να το βάλουμε

Ζει σε ένα άγγιγμα

Μέσα στα μάτια

Στον χτύπο στην καρδιά

Ό,τι  αγαπάμε πραγματικά 

Το ζούμε και μας ζει

Μήτε το περιμένουμε

Μήτε μας περιμένει

Είναι μέσα μας ήδη

Είμαστε μέσα του κι εμείς

Ό,τι  αγαπάμε πραγματικά

Το νιώθει πάντα!'



© Δέσποινα Αυγουστινάκη





Whatever we truly love
 knows it
feels it
senses it
Love
lives inside its cells
Whatever we truly love
needs
not even one word
to place it in
It lives
In a single touch
Inside our eyes
In our heart beat
Whatever we  truly love
Lives with us
and
we Live with it
We don’t wait for it
It doesn’t wait for us
It's already inside us
We are already inside it
Whatever we truly love
Feels it
Always


 ©Despina Avgoustinaki

Παρασκευή 21 Απριλίου 2017

Οι λέξεις με το συν







Κείνες οι λέξεις με το  συν- 

Υπάρχουν λες;

Σαν δεν μπορείς 

να είσαι 

αναγνώστης

του συν- άνθρωπου

Να τον διαβάζεις. 

Να σε διαβάζει 

Να συν-διαβάζετε.

Να συν-ομιλείτε.

Νόημα ουδέν.

Σχέση καμία.

Κι οι λέξεις μας 

κενές 

Δίχως ουσία.

Δεν πάνε πουθενά.

Μήτε κι εμείς.

Στάσιμοι 

στο θρόνο 

που μας βάλαμε .

Μονάχοι.

Κείνες οι λέξεις 

με το συν-

Κενές ουσίας

Κι εμείς θεριά 

Ολομόναχοι

Επιλογή μας 

όλα.

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

Σε στάση...








Άνοιξε τα μάτια 

προς το φως

Διάπλατα

Να γεμίσει

Κορμί σε φόρτιση φωτός

Άνοιξε

διάπλατα τα μάτια 

προς το φως

Αυτιά

και στόμα

διάπλατα κι αυτά

Τα δάκτυλα 

υψωμένα 

στις παλάμες

Στάση ικεσίας;

Στάση παραίτησης;

Στάση ουρανόδοτου φωτός;

Ή στάση προσφοράς

φωτός εκ βάθους έσω;


© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

Σε ποιο και πότε;



Ακούω

Βλέπω

Γεύομαι

Αγγίζω

Νιώθω

Ζω

Όλα τα αρχικά

Τα πρώτα ρήματα

Τα ρήματα

ζωής

Ακούω

Βλέπω

Γεύομαι

Αγγίζω

Νιώθω

Ζω

Σε ποιο απ’ όλα

άραγε

χάσαμε την ουσία;

Σε ποιο

και πότε;

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Δευτέρα 17 Απριλίου 2017

Ήξερε αυτός


Δάκρυσε η νύχτα

σαν κατάλαβε 

Άδικα κυνηγούσε 

τόσα χρόνια 

την ημέρα


Δάκρυσε η ημέρα

Ήταν σίγουρο πια

Τη νύχτα 

Ποτέ  της

Δε θα συναντούσε


Γέλασε ο ήλιος

Ήξερε αυτός


Μέσα στο φως 

της μέρας 

το σκοτάδι

Μέσα στο μαύρο 

της νυχτιάς 

Το φως επίσης


Ήξερε αυτός…

Μέρα και νύχτα 

συναντιούνται 

Ερήμην

Κάθε τους στιγμή

Μέρα και νύχτα


Άρτι αφιχθεν
Εκ των έσω
Εξω


 © Δέσποινα Αυγουστινάκη

Πέμπτη 13 Απριλίου 2017

Σπουδή προσώπου


Σπουδή προσώπου

Το βλέμμα 

Η βαθιά ματιά

η αετίσια

Το χαμόγελο

Η αδιόρατη χαρά 

στα χείλη

Το λακκάκι της αντοχής 

Οι γραμμές 

του αχαρτογράφητου 

εντός

Οι γραμμές 

του έσω εαυτού 

Η μνήμη στα κύτταρα

Σπουδή προσώπου 

Σπουδαία

Παραδίδει εαυτόν



© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Τετάρτη 12 Απριλίου 2017

Συνομιλία με ένα δείλι


Χτες το δειλι

δειλό 


άλικο


δειλά


άλικα


χύθηκε μέσα μου


και είπε:


"Του πάθους μου νησί


ονείρου στράτα


Δώσε σε μου χρώμα


Δώσε μου ζωή"


Κι έδωσα...


Αίμα...


Κι αυτό στάθηκε ντροπαλά


Κοκκίνησε


Πήρε ανάσα


Κι είπε :


"Και τώρα ζω.


Ευχαριστώ σε."



© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Τρίτη 11 Απριλίου 2017

Μια προσευχή


Στο αίμα του ουρανού 

Στις φλέβες που χτυπούν 


στα σύννεφα

Στη μυρωδιά του γιασεμιού


Στο νυχτολούλουδο


Μια προσευχή


Μια ευχή


Αγάπα


Ζήσε



© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Τρίτη 4 Απριλίου 2017

Πέτρινη σταγόνα


Πέτρινη σταγόνα

Το δάκρυ μιας άνοιξης 

που πέτρωσε

στο άκουσμα 

του αβάσταχτου πόνου

Στο άγγιγμα της σάρκας

που σάπισε

Στην εικόνα των νεκρών

που κινούνται

Πέτρινη σταγόνα 

Το δάκρυ της άνοιξης

που από φόβο

ποτέ της δεν ήρθε .


© Δέσποινα Αυγουστινάκη