Χάθηκα στις γραμμές της παλάμης
Αλλού βαθιές, ξεκάθαρες,
σάρκινες λεωφόροι.
Διασχίζουν χιλιόμετρα
κυττάρων παλιών
κυττάρων νέων
Αλλού ίσα αχνοφαίνονται
Ίσα υπάρχουν
Με μαεστρία διασταυρώνονται
Φτιάχνοντας γράμματα
λέξεων θαρρείς
Να σου μιλήσουν
Και σου μιλούν.
Άκου τι λένε:
"Χαιρετώ σε
εγώ η αμέριμνη
ανήσυχη
ομόκλινη
της κοινής λατρείας
της αγάπης
ως χάδι
στον πύρινο κοιτώνα
της αφής
που μερεύουν τα πάθη
κι οι πόνοι..
Το εύγλωττο άγγιγμα
της επιθυμίας.."
Κι ακούς.
Και νιώθεις .
Τη δύναμη μες στις γραμμές
Νιώθεις τα πάντα...
©Δέσποινα Αυγουστινάκη © Βασιλης Γεωργιαδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου