Χρόνους και χρόνους
το ποτίζουμε
Χρόνους και χρόνους
μεγαλώνει
Αντρειεύει
Γίνεται θεριό
τρώει τα σωθικά μας
φιμώνει κείνη τη Φωνή
που μέσα ψιθυρίζει πια
Ίσα που ακούγεται
θαρρώ
Ίσα που ανασαίνει
Σταμάτα λίγο
κι Άκουσε
Τον ψίθυρο
αφουγκράσου
Μια λέξη του
και
το Θεριό
γίνεται αυτόματα
θαρρώ
ένα Εγώ
που στο Εμείς
δίνει τη δύναμή του.
© Δέσποινα Αυγουστινάκη
English Version
Time upon time
we water it
Time upon time
it grows and grows
it's getting strong
Becomes a beast
that eats our self
that silences our Voice
that just becomes a whisper
that we can hardly hear
I dare say
that hardly breathes.
Stop for a while
and Listen
Listen to
The whisper
A word from which
turns the Ego- Beast
I dare say
to an Ego
that
in We
gives all
Its Power.
© Despina Avgoustinaki