Είναι που νιώθεις
ώρες ώρες
Ένα ποτάμι
να φουσκώνει
μέσα σου
Σε ηρεμία απόλυτη
Σε νηνεμία
Δίχως μήτε μια
στάλα βροχής
Και γράφεις
δίχως να σκέφτεσαι
Νερομάνα που κυλάει
Όταν σπάνε οι καρδιές
Σαν σχιζονται οι φλέβες
Και το αίμα
ποτάμι καυτό
Χύνεται εντός
Ρέει εκτός
Με ένταση
χειμάρρου
Πλημμυρίζει
Το Όλον
Και
Γαληνεύει
©Δέσποινα Αυγουστινάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου