Κείνο το δέντρο στην αυλή
Κείνο με ρίζες του στη γη
και τα κλαδιά στον ουρανό
Άκου τι μοιάζει να ρωτά
Για άκου το τι λέει.
Ποιος είμαι;
Είμαι ο κορμός;
Είμαι το χώμα;
Είμαι οι ρίζες;
Είμαι τα φύλλα;
Είμαι το ρετσίνι που κυλά;
Είμαι ο πόνος στην πληγή;
Είμαι ο χυμός ;
Είμαι ο καρπός;
Ή τίποτε απ’ όλα αυτά;
Είναι ένα όνειρο
που ζω;
Ποιος ονειρεύεται;
Εγώ;
Ποιος είναι ετούτο το εγώ;
Ποιος θα το πει;
Το δέντρο εγώ;
Το δέντρο εσύ;
Η αλήθεια;
Μια
Το δέντρο δεν ρωτά
Το δέντρο ξέρει
πάντα.
© Δέσποινα Αυγουστινάκη
English Version
That tree in the yard
the one with its roots deep in the earth
and branches reaching the sky
Hear what it seems to ask
Listen to what it has to say.
Who am I;
Am I the trunk?
Am I the soil?
Am I the roots?
Am I the leaves?
Am I the rolling resin?
Am I the pain of the wound?
Am I the juice?
Am I the fruit?
Or none of these?
Is it a dream
that I live in;
Who dreams?
I do;
Who is this I?
Who is to say?
The “I” tree?
The “You” tree?
The truth?
Just one
The tree never asks
The tree knows
Always.
© Despina Avgoustinaki
