Εκεί που τα δέντρα ματώνουν

Εκεί που τα δέντρα ματώνουν

"Εκεί που τα δέντρα ματώνουν         
Εκεί που οι τοίχοι δακρύζουν
και τα σκαλιά σηκώνουν
ανείπωτο βάρος   
Εκεί που οι καρέκλες στηρίζουν 
κορμιά τρομαγμένα
και τα κρεβάτια νανουρίζουν
ελπίδες  τρεμάμενες
Εκεί που ο πόνος σου κλείνει το μάτι 
πίσω από κάθε γωνία
Εκεί ακριβώς ορθώνεται
φύλακας άγγελος 
η μεγαλύτερη  ανθρωπιά       
Ένα αγνό και  άδολο χαμόγελο  
Ένα  χέρι να σε σηκώσει. .      
Ένα  αυτί να σ’ ακούσει
Μια καρδιά  να σ’ αγαπήσει 
δίχως αντάλλαγμα       
δίχως κανένα αύριο
Μια αγάπη του σήμερα
Μια αγάπη  με Άλφα κεφάλαιο ."

©Δέσποινα Αυγουστινάκη