'Ενα Αυγουστιάτικο πρωινό στη Σαλονίκη....Κοιτάω τις φωτογραφίες....Η στιγμή εκείνη κρατήθηκε....αλλά κρατήθηκε ολάκερη μόνο για μένα....Όλοι οι άλλοι που τη βλέπουν... τη βλέπουν άραγε όπως την είδα εγώ; Λείπει το άρωμα της στιγμής....λείπει η ζεστασιά της στιγμής....Λείπει ο ήχος της στιγμής.....Είναι μια στιγμή μισή......για όλους εκτός από εμένα.....
Κι άλλη μισή στιγμή........Το χρώμα της παραμένει....η φιγούρα του αμαξά μπρος απο τον ήλιο που δύει....Ο ήχος απ' το καμιτσίκι μόνο στ'αυτιά μου....η ζέστα του ήλιου πάνω στο δέρμα μου.....μόνο στη θύμησή μου....Το άρωμα απ΄το θαλασσινό αεράκι....μόνο στα ρουθούνια μου....
Μισές στιγμές..... μα τόσο ζωντανές μέσα μου......Φυλάκισα μια στιγμή μόνο δική μου.....κι ίσως και αυτών των λίγων περαστικών.....Μόνο που η δική μου στιγμή.....το ίδιο ακριβώς δευτερόλεπτο του κλικ της μηχανής.....ήταν πολύ διαφορετική από τη στιγμή όλων μέσα στο κάδρο μου......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου