Αναρωτιέμαι, ξέρει άραγε ένας άντρας, έχει άραγε ποτέ νιώσει αυτή την απαίσια διάθεση ασανσέρ;
Αυτή που σε κάνει τη μια να πετάς στα ουράνια και την άλλη σε καταποντίζει σε με μια μαύρη θλίψη που δεν ξέρεις από που προέρχεται και πότε θα τελειώσει;
Μια πάνω μια κάτω, μια πάνω μια κάτω, σαν ασανσέρ, συχνά ουρανοξύστη, όμως χωρίς κουμπιά...
Στην επόμενη ζωή μας ως γυναίκες καλό θα ήταν να ζητήσουμε να μας τοποθετήσουν τουλάχιστον σ αυτό το ασανσέρ εκείνα τα έρμα τα κουμπιά.
Τα κουμπιά για να μπορούμε να κουμαντάρουμε λιγάκι αυτό το ασανσέρ της διάθεσής μας κάθε φορά που αυτό ανεβοκατεβαίνει χωρίς έλεγχο.
Έτσι για να διατηρήσουμε την ελάχιστη τουλάχιστον ψευδαίσθηση πως κουμαντάρουμε τα συναισθήματά μας κάθε φορά που τρελαίνονται οι ορμόνες μας.
Φιλιά πολλά σε όλες τις γυναίκες με διάθεση ασανσέρ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου