Μικρές στιγμές , μεγάλη φαντασία

Χιονίζει από το πρωί σήμερα.Περιμένω να το στρώσει περιμένω αλλά τίποτα.Όπως όλα που περιμένω έτσι κι αυτό δεν έρχεται.Θα δούμε άραγε μια "άσπρη μέρα" ;Α ρε μοναξιά λέει ο Καρράς κι εγώ αναρωτιέμαι πως μπορεί κάποιος να νιώθει μόνος μέσα σ'ένα γεμάτο σπίτι.
Τι περιμένω άραγε, τι ζητώ που δεν το έχω;Λες να φταίνε όλα αυτά τα παραμύθια που μου έλεγε ο μπαμπάς μου όταν ήμουν μικρή, όλα αυτά που διάβαζα και τα έκανα δικά μου;Από το δημοτικό διάβαζα σα μανιακή ότι έπεφτε στα χέρια μου. Η βιβλιοθήκη του μπαμπά , παρότι αρκετά πλούσια, σταμάτησε γρήγορα να παρέχει τροφή στη φαντασία μου.Αγόραζα συνέχεια κι άλλα , κι άλλα....
Η φαντασία μου έτρεχε σαν τρελή μέσα από τις λέξεις δημιουργώντας εικόνες και συναισθήματα κατάδικά μου.Με ενθουσιάζε πάντα αυτό το ταξίδι μέσα από τις λέξεις. Μια απλή λέξη έκρυβε μέσα της τόσα πολλά που με τη βοήθεια της τρελής φαντασίας μου μετουσιωνώταν σε εικόνες , σε σκηνές ,συγκρούσεις, συγκίνηση και έντονα συναισθήματα...
Λέξεις μάγισσες όπως λέω στα παιδιά στο σχολείο .Λέξεις που μεταφέρουν τη δική μας εμπειρία για τον κόσμο που υπάρχει γύρω μας ,λέξεις που δημιουργούν στον καθένα μας και από μια διαφορετική εικόνα ανάλογα με τα βιώματά μας, ανάλογα με το πως νιώθουμε τη στιγμή που περνάει μπροστά απο τα μάτια μας .
Και το ταξίδι αυτό μεσα από τις λέξεις ατελείωτο. 'Εχω διαβάσει το ίδιο βιβλίο ξανά και ξανά και ξανά και κάθε φορά έβρισκα και κάτι καινούργιο κρυμμένο πίσω από τις λέξεις.Κάθε ανάγνωση και μια ξεχωριστή εμπειρία μια εμπειρία που σε πάει ακόμα λιγο παρακάτω σ'ενα ταξίδι που δεν τελειώνει ποτέ.

Τελικά μάλλον θα το στρώσει. Χιονίζει για τα καλά. Μαλλον υπάρχει Θεός τελικά. Ισως όπως το χιόνι να έρθουν και όλα τα άλλα που περιμένω.Μη με ρωτήσετε τι περιμένω.Θα έπρεπε να γράφω για ώρες και τώρα πρεπει να σας αφήσω για να χαρώ το χιόνι που πέφτει.Τέτοιες μικρές χαρές της ζωής μας δεν πρέπει να τις χάνουμε. Αυτές οι μικρές στιγμές ( ακομα κι αν ειναι ασπρες οπως αυτο εδώ το χιόνι) γεμίζουν με χρώμα τη ζωή μας.

Χαρείτε τις κι εσείς όπως εγώ.