Παραμονή
Χριστουγέννων. Τι σου είναι μία λέξη, τελικά! Ή μάλλον δυο «Καλά Χριστούγεννα».
Πόσες εικόνες να χωράνε; Πόσες προσδοκίες; Πόσους εξορκισμένους φόβους; Πόσες
ευχές; Πόσο πόνο;
Η
κυρα- Λένη, λέει «Καλά Χριστούγεννα» και σκέφτεται αν θα προλάβει να χορτάσει το γιο της που έρχεται σε λίγες ώρες με άδεια
απ’ το στρατό. Δυο μέρες μόνο θα της φτάσουν;
Ο
κυρ- Ανδρέας αναρωτιέται αν θα τα καταφέρει να αγοράσει το παιχνίδι που ζήτησε
απ’ τον Αη- Βασίλη η εγγόνα του, μια κι εκτελεί εδώ και δυο χρόνια χρέη Αη-
Βασίλη από τότε που πέθαναν οι γονείς της.
Το
Μαράκι ήδη ταξιδεύει με το καινούριο της αμόρε στην Αθήνα. «Να πάνε σε κανένα
μαγαζί της προκοπής να ακούσουν κανένα τραγούδι μέρες που είναι.».
Ο
Μηνάς πάλι, λέει «Καλά Χριστούγεννα» και υποφέρει. Φέτος είναι τα πρώτα του
δίχως τη Σοφία. Τρία χρόνια πάλευε με την επάρατη. Άκου, Επάρατη!! Τι όνομα κι
αυτό!! Φέτος πάει κι η Επάρατη μα πάει κι η Σοφία. Κι αυτός πίσω να μετρά τις τρύπες
που άφησαν κι οι δυο μες στην καρδιά του.
Η
Κατερίνα έτοιμη για τα χωριά ΣΟΣ να προσφέρει χρόνο κι αγάπη απ’ αυτήν που ξεχειλίζει
απ’ τα μέσα της. Μόνη της; Πόσο μονάχος είναι άραγε ο άνθρωπος της Αγάπης;
Ο
Μιχάλης έτοιμος με τα «Καλά Χριστούγεννα», όχι για τα χωριά ΣΟΣ, μα για
αμέτρητες εξορμήσεις με τη μηχανή προς άγραν ευτυχίας σε δυο ρόδες.
Η
Κυριακή σε αγωνία. Πόσα να θέλει ο δικηγόρος για το διαζύγιο; Θα της κάνει έκπτωση
λόγω Χριστουγέννων ή μήπως θα έχει χριστουγεννιάτικο δώρο στη χρέωσή του. Κι εκείνα
τα παιδιά με ποιον θα κάνουνε Χριστούγεννα εφέτος. Μ’ αυτήν ή τον πατέρα τους;
Ποιον αγαπάνε περισσότερο, άραγε;
Η
Νίκη με τα «Καλά Χριστούγεννα» κάνει μια αυθόρμητη γκριμάτσα αηδίας σαν σκέφτεται
πως πρέπει πάλι να περάσει τα Χριστούγεννα με τα πεθερικά που την κοιτούν,
ακόμα και μετά από 20 χρόνια γάμου με τον κανακάρη τους, με μισό μάτι.
Η
Ευσταθία λέγοντας τα δικά της « Καλά Χριστούγεννα», κάνει διπλή ευχή να φύγει ο
σύζυγός της για ταξίδι μήπως και τα περάσει όντως καλά και δίχως μελανιές που πρέπει
να τις κρύβει.
Ο
Νίκος εύχεται με μια πίκρα ανείπωτη στα χείλη. Δεν αντέχει μήτε μια μέρα στο
σπίτι. Με το που περνά το κατώφλι αρχίζουν οι καυγάδες με τη Μάρω, τη γυναίκα
του, τον πρώην μεγάλο του Έρωτα.
Η
Μαρίνα στο « Καλά Χριστούγεννα» κρύβει επιμελώς τη ζήλια της για τη φίλη που
βρήκε δουλειά και σύντροφο και σπίτι στα προάστια με κήπο.
Ο
Φάνης με τη σειρά του αισθάνεται λειψός. Έτσι όπως πάντα. Τα «Καλά Χριστούγεννα»
ποτέ δε μοιάζει να τα φτάνει.
Κι
η Αρετή, σε πείσμα όλων, εκείνο το «Καλά Χριστούγεννα» νιώθει πως πάντα θε να
γαληνεύει την ψυχή της.
Τόσα
«Καλά Χριστούγεννα» κι όμως κανένα ίδιο.
Δυο
λέξεις, ναι, μα αμέτρητες οι εικόνες, αμέτρητες οι ευχές, αμέτρητες οι
προσδοκίες, αμέτρητοι κι οι φόβοι.
Καλά
Χριστούγεννα λοιπόν
κι
εσείς διαλέξτε
τα
δικά σας.
© Δέσποινα Αυγουστινάκη
