"-Όσο για τις λέξεις μέσα μου
έχω την αίσθηση πως όταν τις
αποσυνθέσω θα συνθέσω κάτι πρωτόγνωρο
Πρωτόγνωρο κι αληθινό
Απομυθοποιημένο
Πρόσεξε όμως ...
-Προσέχω. Συνέχισε...
-Συχνά χρειαζόμαστε έναν μύθο ή ένα παραμύθι να ξεκουραστούμε
Μην απομυθοποιεις τα πάντα
-Ναι. Ξέρω...
-Ώρες ώρες αναρωτιέμαι που είναι η αλήθεια σ' όλα αυτά που ζούμε, που ο μύθος, που το παραμύθι, που το όνειρο
Ώρες ώρες νοιώθω όταν ξυπνώ πως είναι όλα ανάποδα
Πως ξύπνησα και μπήκα στ' όνειρο
Πως όταν κλείνω τα βλέφαρα πηγαίνω στην αλήθεια
Σαν όλα να 'ναι απλά ένα όνειρο μέσα σε όνειρο
Ακριβώς όπως το παιχνίδι με τους καθρέφτες
(Με έπιασε πάλι! )
Οι καθρέφτες αντανακλούν την ίδια εικόνα σε άλλες εκδοχές
-Ίδια εικόνα, άλλη αλήθεια
-Όπως δύο ζευγάρια μάτια την ίδια στιγμή
Κοιτούν την ίδια παγωμένη στιγμή
Πλάι πλάι
Μα...
Αλλάζει ελαφρά η γωνία. ...
Κι ενώ η εικόνα μοιάζει ίδια, η αλήθεια είναι μια γωνία διαφορετική
-Και να 'ταν μόνο η γωνία
η αλήθεια μας
ο εαυτός μας
-Μα...
πάλι κάτι μου ξεφεύγει
Το νοιώθω...
(Τι μ έπιασε πάλι; )
............
-Για μένα είναι λύτρωση
Μη ρωτήσεις από τι
Δε γνωρίζω
Απλώς ήρθε η λέξη αυθόρμητα
-Και τι είναι λύτρωση;
-Γαλήνη
Γαλήνη είναι η λύτρωση
Όχι
Πριν... ακόμα πιο πριν
-Ναι, ακόμα. ..
-Αχ, πάντα ήθελα να έχω μνήμη από αυτό
Απ' την αρχή μου
Μα τώρα νοιώθω πως η αρχή μου
δεν είναι μόνο δική μου.
Είναι ένα παράξενα μεγάλο πράγμα
Είναι αυτό που είχα γράψει σε ένα ποίημα που ήρθε αυθόρμητα με ένα μισό φεγγάρι
Η αρχή και το τέλος
είναι ένα
- Η πρωταρχική ουσία ίσως;
Οι άνθρωποι θέλουν να θέτουν όρια
Ούτε αρχή υπάρχει
Ούτε τέλος
Έτσι ίσως
Δεν είμαι σίγουρη πως η πρωταρχική ουσία έχει όρια
Οι άνθρωποι θέλουν να θέτουν όρια
-Γιατί;
-Θέμα ασφάλειας
Το Όριο Είναι Ασφαλές
Μα άραγε μας ταιριάζει;"
Δέσποινα Αυγουστινάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου