Κοίτα

 

Κοίτα  

Εδώ ο κόσμος φοβάται

 
Κλείνει πόρτες  

στον άνθρωπο  

Κλείνει μάτια  

σ’ ό,τι κάποτε ’λέγαν αγάπη. 

Κοίτα  

Εδώ ο κόσμος φοβάται  

Δρόμο ανοίγει  

μονάχα στο μίσος του  

Όπλο κάνει αυτό  

κι ας πονάει.  

Κοίτα  

Εδώ ο κόσμος φοβάται 

Γροθιά σφίγγει 

να νιώσει καλύτερα  

Τη σηκώνει  

τον Άλλο χτυπάει  

Κοίτα  

Αλήθεια.  

Δεν ξέρει, δεν έμαθε.

Είναι ο Άλλος

 
 Ε-αυτός  

που φοβάται. 

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Ειν' ο ήχος του Φόβου

Άκου!  

Είν’ ο ήχος του Φόβου  

στη γροθιά που σηκώθηκε 

και στο όπλο 

που λες  

θα σε σώσει.  

Άκου!  

Είν’ ο ήχος του Φόβου  

στις λέξεις σου 

’κει βαθιά στο θυμό  

που λες νιώθεις.  

Άκου!  

Είν’ ο ήχος του Φόβου 

στη φωτιά του πολέμου  

ολόγυρα  

Μην ακούς!  

Δεν ακούς;  

Θα σε κάψει!  

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Και μάθε το

«Και μάθε το  

 

Ό,τι κι αν μάθεις  

αν να ξεμάθεις  

δεν μπορείς  

γίνεται η φυλακή σου» 

    
© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Είπαμε...

Είπαμε  

Τα φαινόμενα απατούν  

Όσα είδαμε  

Όσα ακούσαμε 

Όσα αγγίξαμε  

Όσα γευτήκαμε  

Όσα είπαμε  

Όσα νιώσαμε  

Όσα φαίνονται  

Ολοφάνερα μονάχα σ' εαυτόν 

Ολοφάνερα μονάχα μια στιγμή  

Τα φαινόμενα απατούν 

Απλώς γιατί  

η θέση θέασης  

Κάθε φορά και άλλη.  

    
    
© Δέσποινα Αυγουστινάκη