Κι αυτά τα τελεσίδικα
απόλυτα !
Μεγάλη απάτη!
Σου λένε την ακλόνητη
μία αλήθεια
σαν παραμύθι
με εκείνον τον κακό
που όλοι συμφωνούν
πως είναι πάντα λύκος
Με μπόλικη δόση φανατισμού
και μηδενική ανοχή στα ανθρώπινα.
©Δέσποινα Αυγουστινάκη
Υπάρχουν κι οι άνθρωποι αυτοί
που μ' ένα ψέμα ζουν
στα χείλη καρφωμένο.
Αυτοί που στάζει
η αλήθεια τους
δειλία.
Υπάρχουν κι οι άνθρωποι αυτοί
που αφελώς επίστεψαν
πως τους πιστέψαν.
Πως ανασαίνουν όλοι
το δικό τους παραμύθι.
Υπάρχουν κι οι άνθρωποι αυτοί
που σε διδάσκουν
τεχνικές απο-γοήτευσης.
Αυτοί που χάρη σού 'καναν
να δεις πέρα απ' τη γοητεία
την αλήθεια.
©Δέσποινα Αυγουστινάκη
Κι όσο για εκείνη την απουσία
Εκείνη όσων έφυγαν,
εκείνη όσων λίγο 'μείναν,
ένα μονάχα.
Το μόνο που απουσιάζει
από την απουσία
η παρουσία νοήματος.
Τι νόημα έχει
μια κι όλα ζουν εντός
απ' τη στιγμή την πρώτη
που εισήλθαν;
©Δέσποινα Αυγουστινάκη
Αν νοσταλγώ
δεν νοστ-αλγώ
Αλήθεια δεν πονάω
Κι αν νοστ-αλγώ
πόνος γλυκός.
Στις φλέβες καίει
η μνήμη.
Στα σωθικά
χτυπά
Γλιστρά
κάτω απ’ τα βλέφαρα.
Άρωμα
μιας στιγμής μοναδικής
Μερώνει στην καρδιά μου
Αν νοσταλγώ
Δε νοστ- αλγώ
Λέω απλώς πως ξανα-ζω.
Αυτό μονάχα.
©Δέσποινα Αυγουστινάκη