Ανέστιοι

Ζούμε

έξω από εμάς

 Ανέστιοι

Αιώνιοι κυνηγοί

 μιας ευτυχίας

πέρα από εμάς

σε πράγματα άλλα

σ’ άλλους ανθρώπους

σ’ ένα γλυκό χαμόγελο

σε ένα χάδι τρυφερό

σε λίγη αγάπη.

Ζούμε έξω από εμάς

Ανέστιοι

Κι αν κάποτε

βρούμε εστία

η αλήθεια

θα είναι

απλώς

πως επιστρέψαμε

εντός μας.

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

 

English version

 

 We live outside of ourselves
Homeless
Eternal hunters
of a happiness
we search away from us
in other things
in other people
in a sweet smile
in a tender caress
in a bit of love.
We live outside of ourselves
Homeless
And if we ever
find a home
the truth
will be
that simply
 we returned
within.

 

© Despina Avgoustinaki

 

23 του Απρίλη

23 του Απρίλη σήμερα, Δέσποινα.

Γιορτάζει ο πρώτος άνδρας που συνάντησες σαν άνοιξες τα μάτια σου στον κόσμο. Αυτός που σου έδωσε την ευκαιρία για την πρώτη ανάσα. 

Ο πατέρας σου. 

Ο άνθρωπος με την ήρεμη λίμνη στα μάτια, εκείνη που πλημμύριζε σε κάθε σου πρώτη φορά. Στην πρώτη σου ανάσα. Στο πρώτο βήμα. Στην πρώτη λέξη. Στο πρώτο δόντι που έβγαινε στραβά. Στο πρώτο δάκρυ. Στην πρώτη σου χαρά. Στην πρώτη αταξία. Στον πρώτο σου έρωτα. Στην πρώτη αγάπη. Στην πρώτη σου δουλειά. Στην πρώτη γέννα. Στην πρώτη αποτυχία. Στην πρώτη επιτυχία.

Πόσες πρώτες φορές. Πόσες λίμνες στα μάτια σου πατέρα!! Πόση αγάπη!! Πόση στοργή!! Πόση τρυφερότητα!! Πόση θυσία!!

Σήμερα στη γιορτή σου αγαπημένε μου πατέρα θέλω να νιώσεις πόσο σ’ αγαπώ, πόσο σ’ ευχαριστώ και πόσο σε θαυμάζω. Ναι , φυσικά σε θαυμάζω!!

Ένας άνθρωπος με Α κεφαλαίο με υψηλό συναίσθημα δικαιοσύνης και αγάπης που δεν το βάζει κάτω ποτέ και παλεύει με όλη την καρδιά και την ψυχή για όσα αγαπά και πιστεύει. Ένας άνθρωπος που δεν σταμάτησε ποτέ να μαθαίνει. Με δίψα για ζωή και αγάπη για τα πάντα γύρω του. Ένας άνθρωπος που δίνει νόημα στο κάθε τι μικρό μικρό που οι άλλοι προσπερνούν δίχως να δίνουν σημασία. 

Πατέρα
Σ’ αγαπώ πέρα από κάθε πέρα
Η πρώτη κόρη σου
Δέσποινα.

Φως εκ φωτός

Σαν κλείσεις βλέφαρα

στα φώτα ΝΕΟΝ

του έξω κόσμου

εκείνο το φως

που μέσα σου λάμπει,

φάρος σταθερός

κι ανέσπερος,

οδηγεί

στο Φως εκ φωτός

της Ύπαρξής σου.

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Στην άκρη των καιρών

Κι εκεί που λες

πως έφτασες

στην άκρη των καιρών

κάτι ανθίζει

ξαφνικά

Φτιάχνει μια πέμπτη

εποχή

και συνεχίζεις

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Ημερολόγιο Καραντίνας

 

Ημερολόγιο Καραντίνας

ημέρα δε θυμάμαι πια.

Εδώ ο χρόνος

έπαψε να υπάρχει.

Όλα λες

σε μεταβατική διάσταση

παράλληλου σύμπαντος.

Είναι η γη

που καλεί

για να αλλάξεις.

© Δέσποινα Αυγουστινάκη