"Τόσον
καιρό την πρόσμενες την άνοιξη
που
όταν ήρθε
είπες
πως ήταν ακόμα
ένας
χειμώνας.
Ανθάκια
έπεφταν στη γη
και
έβλεπες πως χιόνιζε
Έφτιαξες
και χιονάνθρωπο
Θυμάσαι;
Ήρθαν
πουλιά ίσαμε χίλια
μες
στον κήπο σου
και
εσύ είπες πως μαζευτήκαν
για
να φύγουν
Έσκασε
μύτη ο σπόρος
λιγνό
καταπράσινο φυλλαράκι
και
είπες πως τρελάθηκε
που
σκάει μες στο χειμώνα
Ακόμα
κι η μυρωδιά της άνοιξης
δε
σου άνοιξε τα μάτια
Μήτε
οι ήχοι της
Τυφλός
κι εκεί.
Είχες
πιστέψει πια
πως
άνοιξη ούτε θα δεις
μα
μήτε θα μυρίσεις
Κρίμα
γιατί η άνοιξη
πέρασε
σε
άγγιξε
και
εσύ ακόμα ζούσες
το
χειμώνα. "
©Δέσποινα
Αυγουστινάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου