Πωλητήριο

«Πωλούνται συμβιβασμοί παντός τύπου.

Δουλεμένοι εξ ολόκληρου στο χέρι

για 20 και βάλε χρόνια.

Περίτεχνα δεσίματα ανυπέρβλητης τεχνικής

και εξαίρετης τεχνοτροπίας.

Κατάσταση αρίστη.

Δίδεται εγγύηση ζωής

συμβατής με τις κοινωνικές επιταγές

καθώς και εξασφάλιση

ζηλευτής,

κοινωνικά αποδέκτης ,

οικογενειακής και επαγγελματικής ευτυχίας.

Οι συμβιβασμοί προσφέρονται

σε συσκευασία των τριών ή τεσσάρων

με την ενδεδειγμένη δόση ανασφάλειας

και σακούλα χάρτινη

για ανάσες βαθιές

οπότε παραστεί η ανάγκη τους.

Τιμή λογική.

Το αφεντικό τρελάθηκε.

Θα μετοικήσει σε τρίτο σύννεφο αριστερά ή δεξιά.

-Το κέντρο δεν ταιριάζει στην τρέλα του.-

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει

να πατούν καλά στη γη

και

να ξεχάσουν τις πτήσεις σε τρίτα σύννεφα αριστερά ή δεξιά.

Ενδιαφερόμενοι με πτήσεις

σε σύννεφα του κέντρου

θα επανεξετάζονται

λόγω σύντομης διάρκειας της πτήσης.

Οδηγίες χρήσης σε δίτομο έργο ,

χειρόγραφο ,

με μελάνι εγκεκριμένο

από τον ΕΟΦ της Ζωής.

Πληροφορίαι εντός

καθ' όλην τη διάρκεια

της σύντομης ημέρας μας.»

©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Εν πλω

7-5-2013 ( ώρα 10^η βραδινή )

Στο μάθημα αυτό

«Στο μάθημα αυτό είμαστε όλοι αυτοδίδακτοι
Δάσκαλος μοναδικός η καρδιά μας

που ευτυχώς δε χάνει ποτέ τη γλώσσα με την οποία γεννήθηκε

παρ' όλα τα ξενόγλωσσα παράταιρα της εμφυτεύματα

Μη με ρωτήσετε σε ποιο μάθημα

Η καρδιά γνωρίζει.»

©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Νομίζω τώρα το κατάλαβα

Νομίζω τώρα το κατάλαβα

(αν κι εκείνο το νομίζω πάντα κουβαλάει πολύ νερό μέσα του )

Νομίζω τώρα το κατάλαβα

Ο χρόνος δε μετράει κατά πως τον μετράμε εμείς

Λαθέψαμε πολύ σε τούτο

Και θα μου πεις  που το ξέρεις εσύ;

Πού το ‘μαθες;

Ποιος στο πε;

Ω μα κανείς !!

Απλή παρατήρηση στιγμών

Γιατί υπάρχουν οι στιγμές που ζουν αιώνια

Και τούτες δεν τις κυνηγάς.

Απλά υπάρχουν.

Eλπίζω κάποτε να ‘χουμε όλοι τα μάτια να τις δούμε.

(ή μήπως να βγάλω το δέλτα απ' την αρχή να βάλω ζήτα; )

Να 'χουμε μάτια , στόμα , αυτιά , 
ακροδάκτυλα
για να τις ζούμε.

Δέσποινα Αυγουστινάκη

Διάλογοι - Μονόλογοι με έναν καθρέφτη

 "-Όσο για τις λέξεις μέσα μου
έχω την αίσθηση πως όταν τις 
αποσυνθέσω θα συνθέσω κάτι πρωτόγνωρο

Πρωτόγνωρο  κι αληθινό

Απομυθοποιημένο

Πρόσεξε όμως ...

-Προσέχω.  Συνέχισε...

-Συχνά χρειαζόμαστε έναν μύθο ή ένα παραμύθι να ξεκουραστούμε

Μην απομυθοποιεις τα πάντα

-Ναι. Ξέρω...

-Ώρες ώρες αναρωτιέμαι που είναι η αλήθεια σ' όλα αυτά που ζούμε, που ο μύθος, που το παραμύθι, που το όνειρο

Ώρες ώρες νοιώθω όταν ξυπνώ πως είναι όλα ανάποδα

Πως ξύπνησα και μπήκα στ' όνειρο

Πως όταν κλείνω τα βλέφαρα πηγαίνω στην αλήθεια

Σαν όλα να 'ναι απλά ένα όνειρο μέσα σε  όνειρο

Ακριβώς όπως το παιχνίδι με τους καθρέφτες

(Με έπιασε πάλι! )

Οι καθρέφτες αντανακλούν την ίδια εικόνα σε άλλες εκδοχές

-Ίδια εικόνα, άλλη αλήθεια

-Όπως δύο ζευγάρια μάτια την ίδια στιγμή

Κοιτούν την ίδια παγωμένη στιγμή

Πλάι πλάι

Μα...

Αλλάζει ελαφρά η γωνία. ...

Κι ενώ η εικόνα μοιάζει ίδια, η αλήθεια είναι μια γωνία διαφορετική

-Και να 'ταν μόνο η γωνία

η αλήθεια μας

ο εαυτός μας

-Μα...

πάλι κάτι μου ξεφεύγει

Το νοιώθω...

(Τι μ έπιασε πάλι; )

............


-Για μένα είναι λύτρωση

Μη ρωτήσεις από τι

Δε γνωρίζω

Απλώς ήρθε η λέξη αυθόρμητα

-Και τι είναι λύτρωση; 

-Γαλήνη

Γαλήνη είναι η λύτρωση

Όχι

Πριν... ακόμα πιο πριν

-Ναι, ακόμα. ..

-Αχ, πάντα ήθελα να έχω μνήμη από αυτό

Απ'  την αρχή μου 

Μα τώρα νοιώθω πως η αρχή μου 

δεν είναι μόνο δική μου. 

Είναι ένα παράξενα μεγάλο πράγμα


Είναι αυτό που είχα γράψει σε ένα ποίημα που ήρθε αυθόρμητα με ένα μισό φεγγάρι

Η αρχή και το τέλος

είναι ένα

- Η πρωταρχική ουσία ίσως; 

Οι άνθρωποι θέλουν να θέτουν όρια

Ούτε αρχή υπάρχει

Ούτε τέλος

Έτσι ίσως 
Δεν είμαι σίγουρη πως η πρωταρχική ουσία έχει όρια

Οι άνθρωποι θέλουν να θέτουν όρια

-Γιατί;

-Θέμα ασφάλειας

Το Όριο Είναι Ασφαλές

Μα άραγε μας ταιριάζει;"


Δέσποινα Αυγουστινάκη