Εκεἰνα τα μάτια

 

Κι εκείνα τα μάτια

που έσβησαν, θαρρείς,

πριν καν προλάβουν να ανάψουν

Εκείνα με την κρύα ανάσα

του θανάτου

να γράφει «Τέλος»

σε Ίριδα

που έμεινε ακίνητη , θαρρείς ,

να βλέπει έναν κόσμο

δίχως αδικία

δίχως μίσος

δίχως πόλεμο

δίχως πείνα

δίχως ζήλια

δίχως φανατισμό

δίχως Εγώ χωρίς Εσύ

Εκείνα τα μάτια που στάθηκαν ακίνητα

σε μια στιγμή απόλυτης ευτυχίας

Εκείνα τα μάτια, δες!

Ερήμην

Σε δικά-ζουν

© Δέσποινα Αυγουστινάκη 

Ο δάσκαλος ο μαθητής

Σπουδαία λέξη ο δάσκαλος.  

Σπουδαία!  

Δάσκαλος είναι 

 ο μαθητής 

των μαθητών του   

© Δέσποινα Αυγουστινάκη 

Ποιο μέτρο;

Κι εκείνα τα χαμόγελα

που λένε:

Δεν αδίκησα ποτέ

αλήθεια ,

πώς το ξέρουν;

Το δίκιο απ’ το άδικο

δυο γράμματα δρόμος

Εμείς

πώς να μετρήσουμε;

Με μέτρο ποιο;

Κι εκείνα τα χαμόγελα

που λένε:

Δεν αδίκησα ποτέ

ποιο μέτρο έχουν;

© Δέσποινα Αυγουστινάκη 

Το μηδέν

' Birth Of Infinity'  by Michael Lang

Εκείνο το μηδέν 
Το αδικημένο
Τίποτα το ονομάσαμε 
Μα εντός του 

Δες
εκ γενετής
Το Όλον

© Δέσποινα Αυγουστινάκη 

  Consider the injustice 
That we did
to our poor zero 
The one we named and so called
as "nothing"
 It was just there 

- Can't you see? -
the whole 
was hidden 
all along 




© Despina Avgoustinaki 

Λέξεις και σιωπές

Είμαστε λέξεις και σιωπές 
Λέξη που εδρόσισε καρδιά 
Λέξη που έκαψε ουρανό 
Λέξη που έβγαλε θυμό 
και λέξη στεναχώρια.  
Καυτή η σιωπή μας του θυμού 
Βουβή η σιωπή του πόνου 
 Γαλήνια
-ω θαύμα!-
 η σιωπή 
της έσω ευτυχίας

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Τρία γράμματα

Κι εκείνο το Εγώ

μονάκριβο.

Έτσι του ’μάθαν

Δε βρέθηκε κανείς να πει

«Το εγώ

δίχως το εσύ

δίχως το εμείς

δίχως το αυτοί

θα ήταν

τρία γράμματα

-τ’ ακούς;-

μονάχα »

  

© Δέσποινα Αυγουστινάκη