Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

Ενός λεπτού σιγή


Σιωπή 

Μηδέ μια λέξη  

Εις ένδειξη διαμαρτυρίας 

για όλες τις λέξεις  

που προδώσαμε 

Ενός λεπτού σιγή 

για το χαμό  

της μέσα τους ουσίας. 


©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Παρασκευή 25 Μαΐου 2018

Πώς ν' ακούσει;





Άλλα ρωτάς 

Άλλα απαντάει 

Άλλα θα σκέφτεται  

και γι’ άλλα θα πονάει. 

Άλλα εσύ λες 

Άλλα ακούει 

Είναι ο φόβος  

που του τρώει τα σωθικά 

Κάνει έναν θόρυβο βαρύ 

κι αλλάζει τη φωνή  

του έξω κόσμου. 

Πώς ν’ ακούσει;
 

©Δέσποινα Αυγουστινάκη



Πέμπτη 24 Μαΐου 2018

Μια κι όπως λένε






Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι 

που άλλα λένε στην Αυγή  

κι άλλα στο Δείλι 

Αυτοί που μάσκα  

αλλάζουνε συχνά 

να αρέσουν 

σ' όλες τις στιγμές 

σε όλους τους ανθρώπους. 

Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι 

που τόσο πια μισούνε εαυτό 

που λεν  

πως τους μισεί  

ο κόσμος όλος  

Αυτοί που την ευθύνη  

για τις πράξεις τους  

πάντα χρεώνουν σ’ άλλον. 

Αυτοί που θύμα ψάχνουν 

να βγάλουνε την πίκρα  

Λένε, έχει πίκρα η ζωή 

και τους χρωστάει. 

Κι αν δεν πληρώνει η ζωή 

Θα τους ξεχρεώσει άλλος  

Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι 

που δε θα πουν ποτέ  

ευχαριστώ 

μια κι όπως λένε 

τους χρωστούσες.


©Δέσποινα Αυγουστινάκη
 

Τρίτη 22 Μαΐου 2018

Άδικο είναι



Άδικο είναι 

να μιλάς με σιγουριά 

γι’ άλλον 

που τη ζωή του 

μόνο να ακούσεις το μπορείς 

και όχι να τη ζήσεις. 

Άδικο είναι 

να μιλάς με σιγουριά 

Το μόνο σίγουρο  

ο θάνατος θαρρώ 

κι αυτός απλώς γιατί 

άνθρωπος δεν επέστρεψε 

να τον αμφισβητήσει.
 


©Δέσποινα Αυγουστινάκη





Σάββατο 19 Μαΐου 2018

Το σκοινί






Κι εκείνη η μέσα σου φωνή

να δυναμώνει

Για να σκεπάσει τις φωνές

που έξω ακούς

να κυριεύουνε τον κόσμο.

Εκείνες τις φωνές  

που σου ζητούν 

ν’ ακολουθήσεις απ’ τη μια

να αντισταθείς την άλλη

Μα έλα 

που μπερδευτήκαν οι φωνές

εμπλέξαν οι αντιστάσεις

Η κάθε μια τραβάει αλλού

Κι εσύ στη μέση του σκοινιού

Να ακούς τη μέσα σου φωνή

να σου φωνάζει

«Κόψ' το»



©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Τετάρτη 16 Μαΐου 2018

Το λάθος




Το λάθος , φίλε ,
μη θαρρείς,
λάθος δεν είναι.
Είναι απλώς
η προσπάθεια
για λύση
που λύση δεν έδωσε.
Είναι θαρρώ,
το σημάδι
πως συνεχίζουμε.

©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Κυριακή 13 Μαΐου 2018

Υπάρχει;


Είναι κι οι άνθρωποι αυτοί

που λεν πως ξέρουνε  
 
τα πάντα.

Εκείνοι που ρωτούν εσένα 

ό,τι γνωρίζουνε

Ίσα να αποδείξουν 

πως δεν ξέρεις

Είναι κι οι άνθρωποι αυτοί

που έκαναν τη γνώση τους Θεό

Και την Αλήθεια μία.

Μα αλήθεια 

είναι η αλήθεια μια

Είναι Θεός η γνώση;

Είναι κι οι άνθρωποι αυτοί

που το απόλυτο 

το έκαναν σημαία

Αυτοί που λένε πολεμούν 

να δει ο κόσμος 

την αλήθεια.

(Τη δική τους)

Μα αλήθεια,

Αλήθεια μια 

πείτε μου

Υπάρχει;



©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Πέμπτη 10 Μαΐου 2018

Δευτέρα 7 Μαΐου 2018

Θυμάσαι , αλήθεια;





Θυμάσαι , αλήθεια, την ημέρα;  

που βγήκες απ’ τη γυάλα

που σου ’φτιάξαν;

Τότε που εκοιταζες τον κόσμο

σαν νεογέννητο πουλί;

Θυμάσαι;

Είχες παγώσει τη ματιά 

σε ένα παιδί που έτρεχε γυμνό

με πρόσωπο ένα μεγάλο ουρλιαχτό

σημάδι πόνου.

Το ξέρω πως θυμάσαι!

Ήταν η μέρα που κατάλαβες 

Πως όλα τα παιδιά δε ζουν σε γυάλα


©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Παρασκευή 4 Μαΐου 2018

Βήματα σε κύκλο



Ζωή

Βήματα σε κύκλο

Κι ο χρόνος

ο ά-χρονος

μετρά

του κύκλου τις στροφές

μήπως σβήσει το άλφα του


4-5-2018 

©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Τετάρτη 2 Μαΐου 2018

Λες, τελικά;



Εκείνο το καλύτερο

το αφήνουν πάντα για το τέλος

Να μένει η γεύση του στη γλώσσα 

να θυμίζει τη στιγμή

σαν τελευταία δαγκωνιά

σε παγωτό χωνάκι

Ξέρεις εκείνη

με τη σοκολάτα την ολόκληρη

σαν έκπληξη στο στόμα.

Εκείνο το καλύτερο 

λες ,τελικά, 

να το κρατά η ζωή 

για κάθε τέλος;


©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Τρίτη 1 Μαΐου 2018

Δίχως "συσκευή οξυγόνου"




Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι

που όλο κρίνουν άλλους

Αυτοί που έχουν τη λέξη την κακή 

στην άκρη των χειλιών

και την αφήνουν να γλιστράει

δίχως σκέψη.

Εκείνοι που χαμογελούν 

με τα σφιγμένα χείλη

με ένα χαμόγελο υπεροχής 

που κρύβει μέσα του βαθιά 

εκτίμηση εαυτού 

σε βάθη χίλια

Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι 

που λεν' για όλα φταίνε οι άλλοι.

Εύκολο, αλήθεια, ετούτο να το πεις

Μια κι η βουτιά σε εαυτόν

σ’ αφήνει αρκετά συχνά 

δίχως ανάσα

Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι

που δεν αντέχουν τις βουτιές 

Μια και δεν έχουνε εντός

μηδέ μια

«συσκευή οξυγόνου».


©Δέσποινα Αυγουστινάκη