Τα μάτια

Τα μάτια ομιλούν

την πρώτη γλώσσα.

Κάτω απ' τα βλέφαρα

συντάσσονται

τα γράμματα

Γλιστρούν

στο άσπρο των ματιών

και ακουμπούν στην κόρη

Φτάνει να κοιτάξεις βαθιά…

Να δεις τις λέξεις

Να διαβάσεις



 ©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Επίγευση

Η επίγευση ηδονής 

της πρώτης γέννας

στη μνήμη των κυττάρων

φωτίζει το δρόμο

από το Γίγνεσθαι στο Είναι



© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Μια θάλασσα και μια σταγόνα

Μια θάλασσα και μια σταγόνα

δρόμος μακριά 

απ’ τ’ ανέφικτο.

Μία κατηγορείς τη θάλασσα

μια τη σταγόνα.

Μια θάλασσα και δυο σταγόνες 

δρόμος μακριά 

απ’ τ’ ανέφικτο

είναι τώρα...

©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Εκεί θα με βρεις

Στην απεραντοσύνη των λέξεων

καταμεσής του μεγάλου πελάγου

μια θάλασσα και μια σταγόνα

απόσταση.

Εκεί θα με βρεις

κωπηλατούσα

αναζητώντας

τη λέξη.

Κείνη που πνίξαμε

ορίζοντάς την.



  ©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Μη με κοιτάς

Μη με κοιτάς
Είμαι γεμάτη δάκρυα.
Οι λίμνες του προσώπου
ξεχείλισαν.
Μη με κοιτάς
Μια κίνηση
κι οι ουρανοί
θα ανοίξουν.
Μη με κοιτάς.
Είμαι γεμάτη δάκρυα .
Στο διάφανό τους ,δες!
Τα πάντα !
Πόλεμος, πόνος, παγωνιά
Πείνα, αδικία, μίσος
Εκεί ακριβώς
Ειρήνη, ζέστη,

ήλιος και χαρά

κι άπειρη αγάπη...
Μη με κοιτάς.
Είμαι γεμάτη δάκρυα.
Δάκρυα αγάπης.
Μη με κοιτάς.
Μονάχα δάκρυσε
Κι εσύ
Βροχή να γίνουμε
Να ξεπλυθούμε. Επιτέλους.

 ©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Οι γραμμές της παλάμης

Χάθηκα στις γραμμές της παλάμης

Αλλού βαθιές, ξεκάθαρες,

σάρκινες λεωφόροι.

Διασχίζουν χιλιόμετρα

κυττάρων παλιών

κυττάρων νέων

Αλλού ίσα αχνοφαίνονται

Ίσα υπάρχουν

Με μαεστρία διασταυρώνονται

Φτιάχνοντας γράμματα

λέξεων θαρρείς

Να σου μιλήσουν

Και σου μιλούν.

Άκου τι λένε:

"Χαιρετώ σε

εγώ η αμέριμνη

ανήσυχη

ομόκλινη

της κοινής λατρείας

της αγάπης

ως χάδι

στον πύρινο κοιτώνα

της αφής

που μερεύουν τα πάθη

κι οι πόνοι..

Το εύγλωττο άγγιγμα

της επιθυμίας.."

Κι ακούς.

Και νιώθεις .

Τη δύναμη μες στις γραμμές

Νιώθεις τα πάντα...

©Δέσποινα Αυγουστινάκη © Βασιλης Γεωργιαδης

Προσδοκώ

Προσδοκώ ευδόκιμο ζωής

Πλήρους ηδονής

χαράς μεγίστης

Σε κόσμο

ονείρου μοναδικού.

Σε ευ-τοπία.

Ευ -δόκιμο ζωής

άνευ φόβου

μίσους

θυμού

ζήλιας

Άνευ μικρότητας καμίας.

Ευ-δόκιμο ζωής

χαμόγελου

γέλιου

ομορφιάς

λευτεριάς

και αγάπης.

Σε κόσμο ονείρου

πλήρη αισθημάτων

πλήρη συγκίνησης.

Σε κόσμο ονείρου

που θα 'θελες

όνειρο

να μην είναι.




©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Μαθητεία

Μαθήτευσα.

Μαθητής

μιας

μεγάλης

μοναξιάς

Με

μάινα 

πανιά

πέρα

πέρασα.

Πλανόδιος

πωλητής

προαιώνιας

πλάνης

πλανεύτηκα

και

κάθιδρος

κάθισα

κρίνοντας

κάματο

κρείττονα

την

τοιαύτην

ιδέα.

Μαθητής

πια

και

Δάσκαλος.

Μον - αξιά

Μόνη αξία

ανεκτίμητη η

αγάπη

ε-Αυτού μας.



Υ.Γ.

Στο Ε

Ε-αυτού

το Ε-γώ

το Ε-μείς.

Όλα τα πρόσωπα

η μοναξιά του

ε-αυτού μας...

©Δέσποινα Αυγουστινάκη

Υγρή ισορροπία

Υγρή ισορροπία βλεφάρων

Σταγόνα μια

Εκούσια παραμένουσα

στη λίμνη μητέρα.

Ακούσια ομιλούσα

των έσω λόγων

του έσω ε-αυτού.

Εν - συνείδητα φέρουσα

λέξεις αν-ομολόγητες

φοβούμενες

τα χείλη.

©Δέσποινα Αυγουστινάκη