Αφού το ξέρεις τώρα πια

Ό,τι κι αν πεις  

Ό,τι κι αν δεις  

Ό,τι κι αν μολογήσεις  

Ό,τι πικρό  

Ό,τι γλυκό  

Ό,τι χαρά ή λύπη  

Ό,τι στον κόσμο τούτο εδώ

 
Ό,τι κι αν συναντήσεις 

Ζωή το λένε  

Κι η ζωή  

Μία γελά  

Μια κλαίει  

Για τούτο μη βαρυγκομάς

 Στη γυάλα σου μη μπαίνεις  

Ζωή το λεν

Κι αν θες να ζεις

Μάθε το πια

Μια θα γελάς

Μία θα κλαις

Για τούτο κράτα δυνατά 

Αφού το ξέρεις τώρα πια 

Μετά το δάκρυ γέλιο




© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Πρόλαβα

 
Πρόλαβα 

να δω τη φύση  

να σκοτώνει  

ν’ ακούσω τη φωτιά  

να καίει τη θάλασσα  

να σβήνει η φλόγα τη βροχή  

και το φεγγάρι να ματώνει  

Πρόλαβα  

να νιώσω την κραυγή  

της γης  

σ’ ένα θυμό αγέρα πύρινο  

Κι άκουσα  

μες στη χαλασιά  

δυο λέξεις μόνο.  

Άνθρωπος  

Θεριό.  

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Μια και δεν έγινε βροχή...

Εδώ ένα αεράκι δροσερό 

φυσά και μας λυτρώνει.

Εκεί μαύρα κομμάτια ο ουρανός

φτύνει και μας σκοτώνει.

Κι όσοι είναι εδώ 

κοιτούν το εκεί .

Κλαίνε .

Ζητάνε φταίχτη.

Κι είναι το κλάμα τους μισό

μια και δεν έγινε βροχή 

να καταλεί τη στάχτη.

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Ένα φεγγάρι

Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι 

που λένε πρόσφεραν πολλά

Μόνο που μέτρησαν 

με τα δικά τους μέτρα.

Ένα χαμόγελο έφτανε 

κι αυτοί ήθελαν λέει

να προσφέρουν το φεγγάρι

Μόνο που δε λογάριασαν

σωστά.

Ένα φεγγάρι το χαμόγελο 

Και μάλιστα απ’ αυτά 

που ’χουν στην τσέπη πάντα.

 

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Εδώ ο χρόνος

Εδώ ο χρόνος 

στάθηκε

Άνοιξε τα μάτια του καλά

Να δει

Να ακούσει

Να μυρίσει

Να νιώσει όλα που έρχονταν

Κι είδε

Και άκουσε

Και μύρισε

Και ένιωσε

Έπειτα πήρε το στρατί ξανά

Μήπως κι ετούτη τη φορά 

προλάβει

© Δέσποινα Αυγουστινάκη

Σε ’λέγαν ...

 

Σε ’λέγαν Φάχιμα

Στην Πόλη , Ερσού

Μαρία κι Αφροδίτη στην Αθήνα.

Στη Ρώμη σ’ είπανε Φραντζέσκα

Στον Πύργο του Άιφελ, Σελίν

Στη Βαυαρία σε φωνάζαν Χέλγκα.

Τόσα ονόματα .

Μπερδεύτηκες κι εσύ. 

Κάθε που σύνορα άλλαζες 

σε έλεγαν αλλιώς.

Κι εσύ το μόνο που ήθελες; 

Να βρεις τη γη. 

Εκείνη που σαν έφτανες 

θ’ άκουγε τ’ όνομά σου.

© Δέσποινα Αυγουστινάκη 

 

English Translation


They called you Fahima

In Istanbul, Ersu

Maria and Venus, so they called you 

back in Athens.

In Rome, Francesca

At Eiffel Tower, Celine

And in Bavaria, they called you Helga.

So many names.

You got confused.

Every time you changed borders

  a different name.

But all you wanted

is to find the land

The one that when you arrived at

would clearly

hear your name.

© Despina Avgoustinaki